SKRPG

Alvaros Sadera

Idziemy na ten twój – dał dziewczynie bilet – idź na sale ja skoczę po coś do picia i jedzenia zaraz tam będę - powiedział, po czym poszedł w stronę sklepików w kinie

Yumi

Uśmiechnęła się lekko patrząc na niego po czym szybko poszła w stronę sali kinowej po chwili gubienia sie i szukania znalazła wreszcie swoje miejsce i usiała na nim czekając na chłopaka w tym czasie film zdarzył już isc lecz reklamy na razie szły

Alvaros Sadera

Mężczyzna pojawił się po chwili koło dziewczyny, na kolanach miał dwa wielkie pudla z popcornem i dwa litrowe soki pomarańczowe, podał Yumi kubeł i picie – proszę to dla ciebie – powiedział uśmiechając się lekko.

Yumi

Popatrzyła zdziwiona na to co mężczyzna stara się jej wcisnąć, powąchała niechętnie popcorn i kichnęła. Nie mówiła nic patrzyła sie na niego skrępowana z pytaniem wielkim w oczach " co mam z tym zrobić"

Alvaros Sadera

to się je – powiedział patrząc w oczy dziewczyny, po czym jej to zademonstrował jak się to je.

Yumi

popatrzyła niepewnie na kubełek popcornu i zaczęła pić soczek. Wesoła zamerdała ogonem lecz ciągle milczała, fioletowe oczy na ekran kina przerzuciła - Reklamy - burknęła pod nosem niezadowolona

Alvaros Sadera

Bywa – skomentował cicho zamykając oczy, z jego twarzy nie znikał uśmiech, - jeszcze pewnie kilka minut potrwają

Yumi

- Nie zdziwił bym się jak gdyby nie poszedł - usłyszeć można było głos Antariego za Yumi. Po chwili duch pojawił się na siedzeniu obok znudzony podpierając się i patrząc w ekran. Dziewczyna popatrzyła na niego przez chwile zdzieliła wzrokiem wściekłej wilczycy po czym westchnęła i popatrzyła z zakłopotaniem na Alvarosa
- Wybacz za niego, czasem nie mam do niego już sił - szepnęła i pociągnęła soku z kubeczka - Pyta - uśmiechnęła się

Alvaros Sadera

Nie no spoko jak coś to go zamknę po prostu – powiedział spokojnym opanowanym głosem patrząc na dziewczynę, kilka sekund później usłyszał jakąś symfonię, obrócił się w stronę ekranu film właśnie się rozpoczynał.

Yumi

- Zamkniesz? - prychnął pod nosem znudzony duch po czym kontem oka popatrzył na swoją panią która z zafascynowaniem przyglądała sie filmowi i co chwile pociągała sok z kubełeczka.
- Mam nadzieje że bedzie ciekawy - uśmiechnęła się do Alvarosa a swój ogon lekko rozluźniała tak ze spoczywał teraz na jej kolanach lekko falując.

Alex

Alex wyszedł wolnym krokiem z drzwi znajdujących się po lewej stronie ekranu, robił powolne opanowane kroki mierząc publikę swoimi demonicznymi oczami, zatrzymał się na środku jakiś starzec z pierwszego rzędu zawołał do młodzieńca – ej chłopcze weź swój zad my tu oglądamy – większość ludzi zaczęła wyzywać go i klnąc na niego, - właśnie tacy są ludzie – wykrzyknął wyciągając dwa noże, jednym z nich cisnął w starca wbijając ostrze mu między oczy – Haruhi kontrola ducha do noża! – Zawołał i zrobił dziwny gest dłonią w stronę noża.

Yumi

Popatrzyła na chłopaka po czym nie wzruszona wzrok na ekran przerzuciła
- Ciiiiszej nie słyszę co mówią - szepnęła pod nosem pijąc sok i bawiąc się ogonem swoim podczas gdy Antari rozpłynął się w powietrzu.

Alvaros Sadera

Alvaros odłożył picie i kubeł z jedzeniem na siedzenie obok, po tym wstał na jego twarzy malowała się nieogarnięta radość – zaraz wracam – powiedział do dziewczyny ostatni raz na nią zerkając, włożył rękę pod siedzenie i wyciągnął stamtąd miecz – Elvira forma ducha do Wojennego Ostrza! – Zawołał scalając swojego ducha z mieczem, po lekkim błysku światła mężczyzna dzierżył w ręce miecz półtora ręczny, jego ostrze płonęło czarnym ogniem od czasu do czasu buchając lekko w górę.

Yumi

Kątem oka śledziła poczynania Alvarosa z niezadowoloną miną po czym smutnym wzrokiem na ekran popatrzyła patrząc na to co sie obecnie na płachcie działo. Zmrużyła oczy jak gdyby w zadumie widząc całującą się parę. żałowała teraz że na jakiś horror nie poszła. Popatrzyła na ogon a kubełek z sokiem w odpowiednie ku temu miejsce wsadziła i zaczęła gładzić swój ogon.

Alvaros Sadera

Po cóż tu przybyłeś demonie? – Zawołał agresywnie, – po co opuściłeś krainę Hel!? – Zawołał jeszcze głośniej, po tym podskoczył i wylądował na oparciu foteli kilka rzedł dalej, kilka rzędów bliżej demona, ludzie w popłochu opuszczali kino potrącając się nawzajem, film został przerwany, światłą zgasły a oświeciły się pomarańczowe awaryjne – no i na dodatek przez ciebie nie oglądniemy sobie filmu z Yumi – dodał mrużąc oczy.