SKRPG

Alex

Alex podszedł do starca, wyciągnął mu z czaszki nóż i wytarł go w ubranie nieboszczyka – nie znam odpowiedzi znam pytania nie znam przyczyn znam rozwiązania – powiedział zagadkowo młodzieniec, po czym rzucił nożem w stronę Alvarosa pomiędzy dłonią a nożem wytworzył się łańcuch zrobiony z forioku.

Yumi

- Nic się nie stało - szepnęła pod nosem i westchnęła po czym zaczęła ciągnąć się sama za ogon. Dziwił ją fakt iż gdy go dotyka przechodzą ją dreszcze. Nie podobało sie jej to, zmarszczyła brwi i popatrzyła obojętnym wzrokiem na Alvarosa i demona, walka, znowu, walka. Zawarczała pod nosem lekko po czym westchnęła znowu i pogrążyła się w myślach.

Alvaros Sadera

Gdy końcówka noża znajdowała się trzy centymetry od jego oka Alvaros pochwycił nóż – to nie wystarcz by zwyciężyć – rzekł, po czym zamachnął się i zniszczył łańcuch energii.

Alex

Właśnie o to mi chodziło! – Zawołał zadowolony, łańcuch zaczął się szybko spalać jak ląd w ładunkach wybuchowych, gdy doszedł do końca nóż eksplodował rozsadzając pół sali kinowej.

Yumi

Źrenice się jej rozszerzyły i wygodnie rozsiadła się w fotelu i oglądała bijatykę.
- Zabawa - szepnęła pod nosem oblizując wargi, gdy jedna z głów poturlała się jej pod nogi z obrzydzeniem kopnęła ją daleko że uderzyła w ekran kina jeszcze emitowanej audycji. Uśmiechnęła się ironicznie po czym wzrok na mężczyzn przeniosła.

Alvaros Sadera

Alvaros na szczęście uskoczył, lecz jego prawa dłoń mocno ucierpiała, bowiem cała poparzona była – che che – zaśmiał się – wojenny zew! – Krzyknął, po czym wykonał pchniecie mieczem w stronę Alex’a Aleja z końcówki ostrza wydobyła się okrągłą fala uderzeniowa niszcząca w pył siedzenia napotkane przed sobą.

Alex

Alex wyskoczył do góry przenosząc swojego duszka do drugiego noża – ogniste cięcie! – Zaatakował przeciwnika falą uderzeniową stworzoną z ognia, z niej sypały się iskierki podpalające drewniane siedzenia.

Yumi

- Panowie - szepnęła przyglądając się walce. Chciała włączyć stop klatkę. Wstała i przeszła miedzy wojującymi - Walczcie a ja pójdę do toalety - ukłoniła sie grzecznie i wyszła z sali wzdychając po drodze i nucąc coś pod nosem w języku który wydawał się obu niepojęty i nie do powtórzenia. Przypomniało się jej iż miała jeszcze opowiedzieć Alvarosowi swoją historie. Zamyśliła się na chwile i do toalety wyszła. Po chwili była już na zewnątrz i przyglądała się idącym parom w stronę tego horroru co wcześniej Alv wybrał.

Alvaros Sadera

Alvaros zatrzymał się wzniósł w górę ostrze – Elvira rozłączenie forma ducha połączenie! – Zawołał łącząc dusze elfki ze swoją po tym delikatnie się uśmiechnął - Arezius forma ducha do Wojennego Ostrza! – Wsadził ducha do ostrza, które zmieniło formę stało się niewielkim pistoletem na wzór pierwszych broni palnych – do zobaczenia w krainie Hel – powiedział stając bokiem głowę skierował w stronę wroga zaś rękę dzierżąca broń wyprostował – cmentarny pocisk! – Zawołał i wystrzelił potężną falą niszczącego forioku w stronę Alex’a jasny błysk oślepił wszystkich, gdy w powietrzu znajdował się pył i kurz Alvaros opuścił kino, odnalazł Yumi i zaproponował niezręcznie – może zmienimy lokacje pobytu, co ty na to?

Alex

Chłopak z ledwością zdążył ewakuować się tylnim wejściem, był zmęczony i nie zdolny do kontynuowania walki, powoli szurając butami o ziemie zaczął pełznąć w stronę centrum miasta.

Yumi

- Skończyłeś się już bić? - zapytała obojętnie jak gdyby nie robiło to na niej juz żadnego wrażenia, w prawdzie szybko bardzo się nudziła. - Gdzie chciał bys pójść?- zapytała się lekko uśmiechając a ogonem ścierając kurz osiadły na jego ramionach podczas wybuchu w sali.

Alvaros Sadera

Może teraz pójdziemy gdzieś gdzie ty chciałabyś iść – zaproponował nieśmiałe łapiąc się za głowę – wybacz, ale nie zniszczył nam oglądanie – powiedział cicho patrząc pod jej nogi.

Yumi

Uśmiechnęła się uroczo - nie gniewam się, miło było zobaczyć ciebie w akcji - pogładziła go po policzku po czym zamyśliła się - z dala od ludzi. Nie lubię tłumów - szepnęła i przymrużyła oczy - Słyszałam o pewnym starym drzewie po za miastem - szepnęła - może tam? - zaproponowała nieśmiało

Alvaros Sadera

Dobrze prowadź – powiedział radośnie, po czym włożył lewą dłoń do kieszeni, cały czas patrzył na oczy dziewczyny z dziwacznym uśmiechem.