SKRPG

Amanda Kyamayoto

-Ma uczulenie na miętę?? xD

Hinata

*Stitch lata wokoło jeziora jak nakofeinowany*
H: ja nie wiem ale nic mie nie mówili..
L: może go złapię?
H: jasne..^_^

Amanda Kyamayoto

-Od mięty nie powinno się być uczulonym *foch*. To co, Hinata, idziemy gdzieś?? - zaproponowała dziewczyna, zakładając buty - Wiesz, że w tym jeziorze jest olbrzymia kałamarnica?? xD Sama ją odkryłam xP

Hinata

H: ok Laharl jakoś go złapie
S: *krzyk z oddali* MMMMIIIIIĘĘĘĘĘTTTTTAAAAA!!!!
H: odź np ....nie wiem

Amanda Kyamayoto

-Może do kawiarni?? Jest taka beznadziejna pogoda, może przy herbatce albo kawie <KAAAAWAAA XD> się rozgrzejemy...

Hinata

Jasne - popszłam ciągną Amy z sobą

Sakura Kinomoto · Gość

Ai i Skura przyszły nad jezioro. Sakura usiadła na brzegu iobejmując nogi podkuliła je pod brodę.
-może gdybyś poznała tamtego chłopaka to miałabyś co robić, a tak tylko milczysz.- Aika wnerwiała się na Sakure
-może tak może nie kogo to..- ucichła i milczała wpatrując się w jezioro, słońce oswietlało jej twarz.
-nie rozumiem cię- Ai lekko oburzyła się
-i wcale nie musisz- Saku dolała oliwy do ognia tą odzywką
-gdyby nie matka to nie muśałabym cię znosić!- Aika wydzierała się na Saku
-to idź- Saku ucichła

Naruto

naruto obserwował kłutnię dziewczyn

Sakura Kinomoto · Gość

Do oczu Sakury napłynęły łzy, dziewczyna szybko je otarła i dalej wpatrywała się w jezioro.
-pff- Saku odsunęła włosy

Naruto

-wybacz że się wtrącam ale jesteście siostrami?

Sakura Kinomoto · Gość

-podsłuchiwałeś?- Saku wtuliła się w swoje kolana
-Dobra mały- Ai zaczęła
-jesteśmy- Saku dokończyła szybko za Ai
-może uda ci się ją czymś zając.- powiedziała Ai i odsunęła włosu z przed oczu

Naruto

jak to jej pomoże, hej Sakura.. właściwe co jesteś taka przygnębiona
naruto usiadł obok niej

Sakura Kinomoto · Gość

nie powinno cię to obchodzić, ale jak chcesz wiedzieć.- dziewczyna ucichła a Ai zniknęła

Naruto

jasne powiedz

Sakura Kinomoto · Gość

poleciały jej łzy z oczu
-Ai jest moją siostrą i to już wiesz, ale bardzo brakuje mi mamy której jak bardzo by się starała nie zastąpi.- cień osłonił jej twarz a na czarną spódnicę skapywały jej łzy