SKRPG

Livia Asakura

- Właśnie widzę wariatko! Co Ty mi zarzucasz, co? xD - zapytała ze śmiechem, kątem oka Wizziego obserwując.

Yumi

- Ja?? A co przetentegowałaś że mam coś ci zarzucać? - popatrzyła na nią podejrzanie lewą brew ku górze unosząc

Livia Asakura

- Nic, nic. - odparła, przytulając ją.- Kochana,słodka Yu-chan,

Yumi

A ja ciebie Livi-chan - zaśmiała sie wtuliwszy sie w nią, tak przytulenie to coś bez czego żyć nie umiała. Antari przyglądał się im z wkurzoną jak zawsze miną - ohyda - mruknął pod nosem

Horokeu Usui

Wszedł i rzucił kamykiem w czoło Antariego
- To nie patrz oO

Livia Asakura

- O kogo moje oczy widza. Hey Trey!- rzuciła z uśmiechem, nadal tuląc Yu-chan. Spojrzała na Antariego z wyższością.- Cóż, ona mnie chce przytulać. -pokazała mu język.

Yumi

Antari złapał się za czoło - Niebiesko włosy przesadzasz - syknął
- Pewnie że chcę - szepnęła do Liv po czym zaśmiała się

Horokeu Usui

- Uspokój się psowaty - Odpowiedział lekko znudzony brakiem zajęcia.

Livia Asakura

Puściła Yu i westchnęła cicho, siadając na ziemi. Znów wyczarowała sobie dwa motylki- tak z nudów.
- Liv chan... potrenuj.
- Nie chce mi się.
- To niech Ci się zachce.
- Miyoki.. nie chce mi się.
- Niech zachce.
- Phhii. Odpada.- odparła ostatecznie,obejmując nogi rękoma.

Yumi

Westchnęła i usiadła pod drzewem patrząc na niebo w zamyśleniu

Horokeu Usui

Zasnął oO *sry ale musze iść oO*

Alvaros Sadera

Nie śmierdzę ludźmi owszem, ale to tylko ci się tak wydaje woń wydzielana z mojego ciała jest zmniejszona prawie do zera poprzez odpowiednie rytuały – powiedział w stronę napuszonego ducha – a taka klątwa, która wy nazywacie cmentarną magią – odpowiedział dość radośnie jak by był z siebie dumny

Yumi

Zerwała się i popatrzyła na chwile przerażona na Alvarosa - cm...cmentarna? W Azarah to zakazana magia -szepnęła przerażona

Alvaros Sadera

Wszędzie tak jest – odpowiedział mrużąc chytrze oczy, – ale tylko ona daje zrozumienie i wiedze a przy tym wielką potęgę – powiedział rozradowanie z nutką czegoś dziwnego mrocznego w swoim głosie, - wszystko to za niewielką cenę… - powiedział, lecz urwał słowa w środku zdania, po prostu przerwał.

Yumi

Antari popatrzył na niego groźnie mrużąc bardziej oczy i lekko warcząc pod nosem
- Niewielka cena - szepneła żalem w głosie po czym westchnęła i zaczęła gładzić futro na swoim ogonie - No nie powiedziała bym czy taka niewielka. Zdradzisz w końcu swoje imię? - popatrzyła na niego uważnie ciągle bawiąc się ogonem